Droga śmierci...

Piątek, 1 sierpnia 2014 · dodano: 01.08.2014 | Komentarze 0

Nie mam pojęcia, co mnie podkusiło aby pojechać drogą z Zielonej Góry na Krosno Odrzańskie, w Dąbiu na Nowogród Bobrzański i z Nowogrodu, Drogą Śmierci do Zielonej Góry i dalej do domu... W sumie wiem, bo trasa jak lustro niemal, za wyjątkiem odcinka Krosno - Nowogród. Do Krosna jechało się szybko mimo mega dużego ruchu, jednak spokojnie, bo krośnieńskie oszołomy już około dziewiętnastej są kompletnie pijani i zalegają pod elektrycznym grillem w ogrodzie stryja... ;) Średnia, w momencie gdy skręcałem w Dąbiu na Nowogród była taka, jakbym zżarł nieco EPO :)  34km/h  To chyba przez to, że dziś potrzebowałem zrzucić balast emocji, bo synio ninio pojechał na pierwsze, porządne, bardzo rokendrolowe wakacje :) A ponieważ doskonale znam zagrożenia tej pięknej, acz niebezpiecznej  strony życia, zwłaszcza dla nastolatka, to musiałem wyczyścić łeb z koszmarów... Przy okazji, po drodze porobiłem mikro peleton szosowców zorganizowanych w sklepowy zielonogórski team i jednego samotnika na szosie. Trochę się zdziwiłem, bo albo nie podjęli wyzwania, albo albo...  ;) Zaryzykowałem, troszkę się czając, gdy do nich dojeżdżałem, bo wszyscy (sześciu), byli na szosowych rowerach, a moc nawet tak małej grupy może być niewyobrażalna... Ale co mi tam... Przecież ja nie żyję z jeżdżenia na rowerze więc, nawet jak by mnie łyknęli, to dramatu nie ma, zwłaszcza, że znam swoje miejsce w szeregu... Jednak gen dziadka zobowiązuje i  nie boję się donkiszotyzmu, tym bardziej, że wiedziałem ile dziś chcę przejechać i jak... A satysfakcja z porobienia bandy szoszonów trekingiem jest  wielka. Trochę jednak próbowali, bo przez moment czułem, brzęczenie przełączanych manetek, jednak do zjazdu na Nowogród, to ja rozbijałem powietrze w pył... Szkoda w takich sytuacjach, że nie mam prawdziwego roweru szosowego,  bo rozbijałbym owe powietrze w pył bardziej, na miarę ciężaru mojej lewej , bądź prawej nóżki, i szkoda, że w przyszłym roku, też to będzie tylko marzeniem. Nowe pokolenie ma pierszeństwo! :)  Gdyby zależało mi na średnich, to nie puściłbym się z Krosna do Nowogrodu, bo tam jest Bogaczów i...





przez całą wioskę, takie oto lubuskie atrakcje... Ale, to dobrze, bo chciałem zbadać nowe opony na takiej nawierzchni, przy ekstremalnym jak dla mnie ciśnieniu dziesięciu atmosfer... Odważyłem się tam jechać maksymalnie piętnaście kilometrów na godzinę, ale tylko przez moment. Z reguły nie przekraczałem dziesięciu...  Bogactwem, jakimkolwiek, to biło tam raczej ze dwieście lat temu...  Ale, że lubię się dość często na rowerze znurać niemożliwie, to dzięki temu naturalnemu spowolnieniu, mogłem dociągać do końcowej średniej. Dla kompletnie  całkowitego amatora rowerowego, to świetna zabawa i... terapia :)  The End...

Acha...

P.s.

Unikajcie w tygodniu dróg: Zielona Góra - Krosno Odrzańskie i  Zielona Góra - Nowogród Bobrzański. Zwłaszcza tej drugiej. Te drogi dla rowerzystów są bezpieczne tylko w niedziele, do chwili, gdy lokalni pogromcy szos nie ruszą do miacha na lans... Dlaczego? Ano dlatego, że za każdym razem, gdy jadę którąś z tych dróg, mam szansę zostać Aniołem... I mimo to, czasem o tym zapominam, bo dobra nawierzchnia kusi...